By Libri nuk është një objekt efemer, jolëndor, që përkundet në pezulli dhe mjafton ta kundrojmë, për ta ngërthyer në mendje. Libri vjen prej punës së autorit / përkthyesit, prej redaktorit, korrektorit, faqosësit, piktorit, më pas prej punës së shtypshkronjës që vihet në punë nga një rradhë njerëzish. Aq sa është objekt konceptual, po aq është edhe lëndor. Të dyja përmasat, edhe konceptuale, edhe lëndore, kanë nevojë të trajtohen gjegjësisht. Që do të thotë se duhet edhe të promovohen. Promovimi nuk është vetëm vizibilitet që merr autori / përkthyesi, por është domosdoshmëri në dy plane: që idetë të qarkullojnë, duhen prezantuar librat, dhe prej librave që qarkullojnë, krijohet edhe mundësia financiare për të qarkulluar ide të tjera. Vlerën dhe vendin e çdo ideje e caktojnë të tjera rregulla, ky më sipër është parimi.
Ndaj, të dashura cinike dhe të dashur cinikë që ju dhembin veshët nga zhurma e promovimeve, mos lëshoni llafe pa doganë, aq më tepër kur imazhi dhe fjala juaj ka më shumë vizibilitet dhe podium se shumë libra dhe autorë. Siç duken punët, në Shqipërinë ku bibliotekat publike nuk ekzistojnë ose janë më të varfra në tituj edhe se gjatë periudhës së diktaturës, e vetmja zgjidhje për të mbushur mendjen me ide janë librat që blihen individualisht dhe bibliotekat individuale. Le të bëjë sekush punën e vet, dhe qoftë zhurma e promovimit të librave e keqja më e madhja e këtij vendi!
P.S. Ka nja dy javë që dëgjoj / lexoj shpesh e më shpesh, prej të njohurish të ndryshëm, se duhen përkthyer më shumë autorë klasikë. Por nuk shoh ndokënd të thotë se cilët klasikë ka kërkuar, dhe s’ka gjetur. Të gjithë nuk janë përkthyer e botuar së fundmi, por ca prej tyre sigurisht që gjenden në përkthime dhe botime të më pak se 10 viteve të fundit. Në këtë treg të librit shqip, ku rregullat janë të vështira për t’u ndjekur, demoralizimi i lexuesit dhe opinionet që nuk bazohen në fakte janë më të dëmshme se mosleximi. Dezinformimi është dukuria e parë që shfaqet kur braktiset arsyeja dhe ushqehet cinizmi.
