Një reflektim i Charles Péguy (Sharl Pegi) i cili ishte një shkrimtar, poet, eseist dhe filozof françez i cili vdiq në vitin 1914 në fushën e betejës në fillim të Luftës së Parë Botërore.
Nga Mathieu Aref
Unë jam një “mendimtar i lirë” dhe në gjendje të mendoj vetvetë dhe nuk kam nevojë për askënd për të menduar, hartuar ose për të marrë një vendim. Unë kurrë nuk i referohem ideologjisë ose dogmës së të tjerëve për të menduar ose hartuar, përveç për të mbështetur, nganjëherë, mendimet e mia. Nëse njoh shumë filozofë ose ideologë kjo është për shkak se i kam studiuar gjatë shkollës së mesme (letërsi, filozofi, gjuhë greke dhe latine) dhe studimeve universitare.
Unë jam filozof, por mbetem vetvetja pa iu referuar ose përvetësuar ideologjinë e një ideologu ose të një filozofi. Unë them filozof sepse nuk kam asnjë prirje për ideologjinë.
Fatkeqësisht filozofi kualifikohet, shpesh herë gabimisht, si një “ideolog” , gjë që ai nuk është.Fjala “filozofi” (φιλοσοφία) do të thotë në greqisht “dashuri për urtësinë”. Kjo është një proces intelektual që konsiston në lëshimin e një reflektimi kritik dhe pyetje mbi botën përreth nesh, njohuritë dhe ekzistencën njerëzore : filizofi bën pyetje rreth qenieve dhe gjërave dhe nuk kërkon të imponoje këndvështrimin e tij. Ai shfaq njohuritë e tij dhe mendimin e tij dhe zhvillon të menduarit e tij në një temë të caktuar dhe e lejon lexuesin të reflektoje dhe të formoje idenë e tij. Shpesh ai tregon atë që të tjerët nuk e perceptojnë sa duhet ose aspak. Filozofi është konkret. Përkundrazi, “ideologu” mbyllet në botën e ideve dhe injoron realitetet konkrete. Ai imponon këndvështrimin e tij, idetë e tij utopike, filozofike, politike ose shoqërore. Ai shpesh është në zanafillën e doktrinës së një grupi. Rroftë “filozofi ” !