By Sipas meje, arti ndihmon në shprehje dhe krijimtari dhe këto janë aftësi që ndihmojnë në jetë. I inkurajoj të gjithë prindërit të lejojnë fëmijët e tyre të shprehin atë që kanë brenda tyre me mjete e mënyra të ndryshme.
Nga Blerina Ruka
Toronto- Kanada
I lidhur që në vegjëli më artin pamor, Robert Simoni është i kujdesshëm të shprehë atë çka sheh tek njerëzit në punimet e tij artistike. Mjaft detajist në kulturën e tij mbi artin visual, prej vitesh ai është profesor pikture e arti grafik në Toronto.
Shkodrani i emigruar në Kanada prej vitit ‘99, ka bërë edhe një ndalesë disa vjeçare në Spanjë për të lënë edhe aty disa gjurmë me ekspozita e punime pikturash. Madje ai e ruan si një ndër periudhat më të suksesshme në promovimin e artit të tij. I frymëzuar nga piktorë impresionistë apo edhe ekspresionistë e abstraktë, për Simonin duket si një nevojë e vazhdueshme për të studiuar pikturën e artistëve të ndryshëm, sepse gjen përgjigje të vazhdueshme.
I rritur me dëshirën për të zhvilluar i lirë pasionin e tij, Roberti gjithashtu këshillon edhe prindërit të inkurajojnë fëmijët e tyre për të zhvilluar sadopak art që në fëmijërinë e tyre sipas mënyrës së tyre.
Në një intervistë me Albanian Montreal Press, Robert Simoni do të tregojë më shumë për artin si pasioni i tij, tashmë profesion.
Cili zhanër i takojnë pikturat tuaja?
Punimet e mia janë portrete përfaqësimi dhe skulpturë. Unë punoj kryesisht në vaj, por gjithashtu përdor media të tjera. Unë i dua teksturat dhe marrëdhëniet mes tyre. Gjithashtu, jam shumë i ngazëllyer nga cilësitë e prekshme të argjilës dhe formimit me të. Kur punoj, qoftë në vizatim, pikturë apo skulpturë, më pëlqen të përqendrohem në emocionet e njerëzve. Unë besoj se një vepër arti duhet të shkaktojë një reagim emocional tek shikuesi dhe në të njëjtën kohë të frymëzojë kuriozitet. Në portretet e mia përpiqem të tregoj përmes vështrimit të një personi ose gjesteve të tyre se çfarë po ndodh brenda tyre. Gjithashtu, portreti i dikujt është një shenjë e përvojave të tyre të kaluara në jetë, të gdhendura në shprehjet e tyre. Unë e shoh këtë pjesë mjaft intriguese për ta zbuluar tek individët.
Cilën ekspozitë pikture e konsideroni më të sukseshme?
Ka pasur shumë ekspozita emocionuese. Më kujtohet ai në Palacio San Esteban në Murcia, Spanjë. Disa prej tyre ishin emocionuese sepse e gjithë puna ishte shitur ose për shkak të kontekstit të ekspozitës. E fundit që u ndërpre nga Covid-19, ishte partneriteti me artistë shqiptarë në Toronto dhe promovonte më tej komunitetin tonë. Kjo më dha kënaqësi për integrimin dhe promovimin e komunitetit.
Në Toronto ju jepni leksione arti dhe kurse për pikture, si është interesi i gjeneratës së re lidhur me artin pamor?
Unë jam i specializuar në përgatitjen e Portofoliove, bazat e vizatimit, vizatimin figurative dhe klasat krijuese për studentët që duan të hyjnë në një shkollë të mesme të artit vizual ose në programe universitare. Jam i lumtur kur komunikoj dhe u jap studentëve gjithçka që di në një nivel eksperimentues krijues dhe gjithashtu në nivelin e aftësive. Gjithashtu, gjej shumë kënaqësi kur gjej veçanti tek secili nga studentët për të cilën mundohem të jem pak fanatik duke e ruajtur atë. Sipas meje, arti ndihmon në shprehje dhe krijimtari dhe këto janë aftësi që ndihmojnë në jetë. I inkurajoj të gjithë prindërit të lejojnë fëmijët e tyre të shprehin atë që kanë brenda tyre me mjete e mënyra të ndryshme.
Nga piktorët e huaj që të kanë lënë një mbresë të veçantë, cilët janë dhe përse?
Ka mjaft artistë që vazhdimisht i mbaj mend dhe i kërkoj në raste të ndryshme. Disa prej tyre janë Velazuques, Lucian Freud, Giussepe Pennone, William Blake, Eduardo Chillida, impresionistët, ekspresionistët abstraktë dhe shumë më tepër. Duket si një festë vizuale për të parë dhe zbuluar mënyrën se si artistët shprehen apo komunikojnë. Duket si një nevojë e vazhdueshme për të studiuar pikturën e artistëve të ndryshëm, sepse kam nevojë të gjej përgjigje të vazhdueshme. Është natyra e artit që mbetet gjithnjë e panjohur, kështu që duhet të bazohemi dhe të bësojmë në instinkt.
Arti Shqiptar dhe dinamika e interpretimit te tij, si e kuptoni ju si artist?
Arti shqiptar është pa kufij. Nuk besoj se ekziston vetëm një interpretim i artit gjenerik shqiptar. Unë besoj se çdo artist individual shprehet bazuar në atë që është dhe në eksperiencen e tij jetësore. Ka rryma te ndryshme, por mua më pëlqen ta kuptoj dhe të angazhohem me individin. Besoj se shumë artistë shqiptarë janë të njohur në të gjithë botën dhe marrin pjesë në shumë ekspozita ndërkombëtare. Ajo që është e rëndësishme është kultura që nxit artin dhe krijimtarinë dhe që duhet të vijë që në moshë të hershme. Pra, prindërit aktualë duhet të përpiqen t’i ndihmojnë fëmijët e tyre të shprehen përmes artit dhe ta zbatojnë atë në fusha të ndryshme të jetës.
