By Si sot, 17 vjet më parë, në një ditë të ftohtë janari, të vitit 2006, ndërroi jetë, Presidenti historik, Ibrahim Rugova. Roli dhe kontributi i tij, për çështjen e Kosovës, e bënë atë, që të jetë i përkujtuar, nga institucionet shtetërore, por edhe nga populli. Ibrahim Rugova ishte një politikan, shkrimtar dhe intelektual, i cili luajti rol kyç në politikën e Kosovës. Angazhimin e tij në politikë, e fillon aktivisht, me krijimin e Lidhjes Demokratike të Kosovës (LDK), ku edhe zgjidhet, kryetar i saj. Gazetari dhe historiani amerikan, Stephen Schwartz, në librin e tij Kosova – prejardhja e një lufte, Rugovën e portretizon kështu.
“Rugova, bir i nji katundari të vramë, prej forcave të Titos, në fund të Luftës së Dytë Botnore, ishte 40 e kusur vjeçar, kur e themeloi, Lidhjen Demokratike të Kosovës (LDK), më 1989”. Ibrahim Rugova, ishte figura që inicio, mbajtjen e referendumit të shtatorit të vitit 1991, ku aty, në mënyrë plebishitare, Kosova u shpall Republikë.
Më pas, më 22 maj 1992, zgjidhet President i Republikës së Kosovës (sipas Kushtetutës së Kaçanikut). Studiuesi i mirënjohur anglez, Sir Noel Malcolm, në librin e tij Kosova një Histori e Shkurtër, i përshkruan zgjedhjet e 22 majit kështu: “U organizuan zgjedhjet anembanë Kosovës, me ç’gjë, u përdorën shtëpitë private, si qendra votimi, para hundës së pushtetit serb, për krijimin e Kuvendit Republikan dhe qeverisë së re”.
Rugova kishte një politikë joviolente, që në mënyrë të vazhdueshme e theksonte nevojën e dialogut dhe kompromisit. Pra, u përpoq të ndërtonte mbështetjen për pavarësinë e Kosovës përmes mjeteve paqësore dhe jo përmes rezistencës së armatosur. Gjithashtu kërkoi të ndërtonte mbështetje ndërkombëtare për çështjen e Kosovës, nëpërmjet përpjekjeve diplomatike dhe duke theksuar shkeljet e të drejtave të njeriut që po ndodhnin në Kosovës nën pushtetin serbo-jugosllav. Rugova arriti që të organizoi, sistemin paralel, përkundër pengesave që bëheshin nga pushteti serb, strukturat paralele dolën që të jenë mjaft të suksesshme. Falë kësaj politike, Rugova gëzonte një mbështetje të madhe, deri në vitin 1995. Kur politika e Rugovës, filloi të dukej joproduktive. Malcolmi përshkruante se, faktorët që ndikuan në dobësimin e pozitës së Rugovës, janë marrëveshja e arsimit me Presidentin e Serbisë: Sllobodan Millosheviç, më 1996 dhe Lufta civile në Shqipëri, që për pasoi kishte rënien nga pushteti të Presidentit, që e përkrahte Rugovën; Sali Berisha.
Në anën tjetër, viti 1997, në Kosovë – përkon me daljen publike të UÇK-së, ku si pasojë vëmendja e opinionit të brendshëm dhe të jashtëm fokusohet tek veprimet ushtarake. Në ndërkohë, Ibrahim Rugova bënte thirrje për mos përshkallëzim të situatës. Viti 1998, pikas me dy ngjarje – organizimi i zgjedhjeve më 22 mars dhe takimi me presidentin amerikan Bill Klinton. Zgjedhjet e marsit, i fiton LDK-ja, paçka se këto zgjedhje u bojkotuan nga partitë tjera shqiptare, kjo erdhi si pasojë e gjendjes së krijuar si rezultat i veprimeve ushtarake të ndërmarra nga regjimi serb. Ndërkohë, takimi me Klinton-in e konfirmoi mbështetjen ndërkombëtare për Kosovën.
Viti 1998, Rugova fiton çmimin Sakharov si rezultat i lëvizjes paqësore. Në faqen zyrtare të Parlamentit Evropian, ndër të tjera e përshkruan Rugovën, si “Gandi i Ballkanit” dhe thotë se nga shumë njerëz konsiderohet si “baba i kombit”. Në bisedimet për zgjidhjen e çështjes së Kosovës, bisedime këto të mbajtura në Ramboulliet të Francës, Rugova luajti një rol konstruktiv i cili kontribuoi në unitetin e delegacionit shqiptarë të Kosovës. Kjo është e konfirmuar edhe nga pjesëmarrësit e delegacionit. Ramboulliet solli bombardimet e NATO-s, si pasojë edhe çlirimin e Kosovës. Pas luftës, në Kosovë mbizotëroi pluralizmi, por LDK-ja doli si forca kryesore politike dhe Rugova u rizgjodh president në zgjedhjet e mbajtura në vitin 2002 dhe ato të vitit 2004. Politika e tij gjatë kësaj kohe do të fokusohej në dy fusha kryesisht: demokraci dhe pavarësi. Rugova ishte prijës i delegacionit, që do ta përfaqësonte Kosovën në procesin e Vjenës, për zgjidhjen e statusit final të Kosovës. Por, si rezultat i sëmundjes që iu kishte shfaqur nuk arrin që ta jetësojë pavarësinë. Pas një vizite mjekësore që e bënë në kampin ushtarak amerikan në Gjermani, Rugova, mëson se vuan nga sëmundja e kancerit në mushkëri.
Pas kthimit nga atje, ai del me një konferencë për media dhe njofton popullin për sëmundjen e tij. Disa muaj më pas, më saktësisht më 21 janar 2006, Ibrahim Rugova vdes. Ceremonia e varrimit u karakterizua me një pjesëmarrje shumë e madhe e masave popullore dhe u varros me nderime shtetërore. Spektri politik, pa dallim si pozitë dhe opozitë e nderuan veprën dhe figurën e tij. Gjithashtu, nderime shprehën edhe personalitete të larta botërore.
Nga Din Fetahu/Albanianpost.com
