By 
E lexova shkrimin e Babaramos për zgjedhjet presidenciale të këtij viti. Nuk e fsheh, analiza e pejsazhit dhe portretizimi i aktorëve përtej kahjeve të politikës, janë punuar me sqimë gazetareske. Pika ku dua të ndalem dhe që nuk bashkëudhëton me jehonën e fjalëve të Babaramos është pikërisht fjala. Ore gazetarë dhe analistë të nderuar, zonja dhe zotërinj të shtypit, emisioneve televizive, portaleve, paneleve, etj, kur i hyni publikimit të një shkrimi, kur flisni direkt, kjo nënkupton se fjala juaj është në publik, nën vëzhgim, në shesh të mejdanit, dhe se duhet të bëni pak më tepër kujdes me këtë kodoshe fjalë, që në thelb është guri themeltar i tekstit, oratorisë tuaj në tërësi, nëpërmjet tekstit te ideja që doni të shpalosni më tej, apo jo? Babaramo në atë shkrim evokon pakashumë se “shqiptarët e amerikës janë tip pjatalarësish” dmth e theksuar kjo, “merren me punë të rëndomta”. Kjo, e thënë në kontekst zgjedhjesh, vote apo opinioni politik.
Tashti, përse Babaramo kapërceu si gjerator flatërsor nga trungu i shkrimit të vet në një përgjithësim kaq vulgar dhe mediokër, nuk e kuptoj, sepse ju thashë qysh në krye, analiza e shkrimit nuk ishte e keqe si fillim. Zoti Babaramo, le t’i themi hapur ca gjëra mes nesh:
1. Në kryeradhë, puna është nder nuk ka qeder, ky është mentaliteti i parë që na ndanë ne emigrantët nga banda haxhiqamiliste prej zhvatësi të atyshëm, pordhëve, korrupsionit sistematik, mentaliteti i 7 celularëve në tavolinë dhe borëbardhës me brekë të grisura në shtëpi, si edhe fjalëve fjalëve fjalëve boshe, varfanjuke, pa pikë bereqeti
2. Këta që ju konsideroni si pjatalarës kanë të drejtën legjitime të votës dhe janë shtetas krejtësisht të lirë të zgjedhin dhe votojnë njeriun më të fuqishëm të planetit, paçka se lajnë pjata sipas jush.
3. Këta pjatalarës janë zëri për të mbërritur bashkarisht në diçka më të madhe se sa një nocion i ngushtë gjeografik. Sepse dihet, Shqipëria vetëm 28 mijë metra katrore ka me ligje ndërkombëtare, por qielli i saj është shumë herë më tepër se kaq.
4. Si gazetar ju duhet të jeni i informuar besoj se shumica e shqiptarëve të Amerikës janë me nga dy tre shtëpia, universitete dhe biznese, por ama vetem nje celular kanë, edhe atë e mbajnë si zotni në xhep duke dëgjuar bashkëfolësin.
5. E fundit ngelet prespektiva e përhershme e këndvështrimit çka në thelb duhet ndryshuar them unë. Nga ana juaj se si i shihni dhe gjykoni njerëzit. Ju flisni për kohën e Babaqemos zoti Babaramo! Zgjohuni! Po bëhet mbi çerek shekulli që shqipëtari i post’hapjes së viteve ’90 jeton jashtë vendi, Ju akoma te “pjatat”, “jorgot”, “xhovanët” e të tjera mentalitete të molepsura. * I nderuar zotni gazetar, mendoj se keni harruar pjatalarësen ndezur dhe ka rrezik të karbonizoni krejt shtëpinë.
Miqësisht nga unë,
Polombari
