By Nga Behar Gjoka
Lajm i hidhur, për mua dhe shumë njerëz që patën fatin ta njohin nga afër, njeriun, poetin dhe studiuesin e polifonisë, lajm i hidhur për letrat shqipe. Pata fatin ta njihja nga afër, si njeri hokatar e bohem, si burrë mentar dhe atdhetar, dhe në këtë rast dhembja është njerëzore. Në çdo moment të bisedave me të, në Himarë, Sarandë, Fier apo Tiranë, mendja prodhonte perla poetike dhe filozofike, ku vinte brumi i shqipes burimore, por edhe magjia e fjalës autoriale, që gdhendur portretin e poetit, mejshtër të fjalës dhe vargut.
Në lamin e letrave, botoi 18 libra, me poezi të përveçme, ku në bindjen time, si njohës i letërisë shqipe, do të mjaftonte libri Princi i dashurisë, për të patur vend në poezinë shqipe, gjithkohore, në krahë të N. Frashërit, Gj Fishtës, Agollit, Arapit, Podrimes etj. Lefter Çipa ishte dhe mbetet bilbil i këngës shqipe, bilbil i këngës së bregut, bilbil i polifonisë, bilbili zëhollë i shqipes, si tingull dhe melodi. Fati poetëve, padyshim edhe i Lefter Çipës, prej magjisë së fjalës shqipe, prej vrundullimave të këngës bregase, ku përplaset vala me brigjet, e ku brigjet kafshojnë valën, është fati i përjetësisë, sepse pas mbetet fjala.
E fjala është vijim i dialogut, ku tashmë ka nisur udha e amëshimit, bilbili i fjalës shqipe, e vijon kangëtimin, e vijon poezinë që ka në qendër njeriun dhe dashurinë, atdhedashurinë që buronte nga zemra e madhe, e poetit dhe njeriut. Kur lë pas fjalën, këngën, tingullimat pilurjote, farfurimën e bregut, kur lë pas pasuesë të lavrimit të fjalës, birit, Aleksandrit, dhe nipi, Akrit, Lefter Çipa, siguron përjetësinë dhe komunikon me ne, me lexuesin, dëgjuesin, me kohën dhe atdheun…Fjala është si ajri, si dielli, e fjala e Çipës, jeton në tingullin e këngës dhe në amën e shqipes…
Bashkë me Petro Markon, Lefter Çipa, me fjalën dhe magjinë letrare, janë guri i sinorit të bregut dhe detit…Deti Jon, është yni sa të jetojë fjala e poetëve…e fjala e poetit nuk vdes kurrë…
